خاطرات شهدا : مدافع حرم آل الله شهید علی عابدینی
اخلاق عمویش سئوال می پرسید و قبل از اینکه به سن بلوغ برسد به نیت عمویش نماز می‌خواند.
بسیار آدم با روحیه‌ای بود و حتی وقتی که مجروح شده بود روحیه خود را از دست نداد به طوریکه حتی از گذاشتن آتل بر روی دستان خود ممانعت میکرد.
بار اولی که رفت سوریه ، سال ۹۴ بر اثر اصابت تیر مستقیم به کتفش مجروح شد .
از جراحی کتفش چند وقت که گذشت زخمش چرک کرده بود مجبور شدیم بریم بیمارستان.
اما علی آقا اینقدر روحیه بالایی داشت حاضر نمیشد ببریمش بیمارستان.کتفی که از یک طرف تیر خورده بود و از آن طرف تیر خارج شده بود رو،
یک زخم سطحی میدونست آنقدر شوق رفتن دوباره به دفاع از حرم رو داشت که جراحت عمیقش به چشمش نمی اومد.
با اصرار فراوان علی رو بردیم بیمارستان جوری رفتار میکرد که انگار نه انگار بیماره، با همون دست مجروح کار می کرد،
می نوشت ، حرکت میداد …وقتی پرونده پزشکیش رو به دکتر نشون دادیم،
دکتر باورش نمی شد این پروند برای علی باشه.
او در فروردین ماه ۱۳۹۵ ندای “هل من ناصر ینصرنی” عمه جان زینب(س) را لبیک گفت و مجددا با وجود مجروحیتى که داشت راهی سوریه و دفاع از حرم شد.
شهید علی عابدینی
در تاریخ ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۹۵ در شهر خان طومان از توابع حلب سوریه به همراه ۱۲ یار دیگرشان به فیض شهادت نائل گردید.به علی آقا میگفت وضعیت نامساعدی داری ،
تعجب میکنم حرکاتت شبیه معجزه است. اسکن کتفت چیز دیگری رو نشون میده .راوی؛ پدربزرگوارشهید .
.
