شهدا خورشیدند

اگر به زندگی نامه شهدا و اعمال و رفتار آنها دقت کنیم و کمی با خصوصیات اخلاقی و برخورد های روزانه آنها آشنا شویم میبینیم که در زمانی که در دنیا بودند در هر جمعی مثل خورشید میدرخشیدند و همه دور آنان جمع میشدند.

از دیگر نکاتی که میتوان به آن اشاره کرد. چهره نورانی و لطیف شهداست که این نورانیت با اعمال و رفتار خوب آنها، توسل به اهلبیت و ائمه اطهار به وجود آمده است. اگر به خورشید نگاه بیندازیم تنها دلیل محبوبیت خورشید وجود گرما و نورانیت آن است که توانسته همه سیاره ها و ستاره ها را به دور خود جمع کند. در واقع خصوصیت اصلی خورشید نورانی بودن آن است. شهدا همم دقیقاً همین را داشتند و شاخصه ی کلیدی که باعث محبوبیت آنها نزد خداوند میشد و باعث رسیدن به قرب الهی و شهادت آنها شد همین نورانیت آنها بود که با گذشتن از خیلی گناه ها و رفتن به سمت خوبی ها به وجود می آمد.

سید شهدای مقاومت حاج قاسم نور و خورشید همه شهدا بود

یکی از شهدایی که به واقعیت همه ما دیدیم و توانستیم درک کنیم که نور واقعی در شهدا وجود داشت شهید حاج قاسم سلیمانی بود که واقعاً و حقاً در میان همه شهدا شد خورشید و نور وجودش تا ابد در دل همه ما خواهد بود.

شهدا و نماز شب

در روایات بسیاری داریم که نماز شب نور است و هرکس به آن مداومت داشته باشد قطعاً به مقامات عالی و درجات بسیاز زیادی نزد خداوند میرسد. بسیاری از شهدا هم این خصوصیت را داشتند و یا حداقل در آن زمانی که در میدان نبرد و در جمع رزمندگان بودند این حس و حال خوب را داشتند تا نماز شب شان ترک نشود. حتی گاهی از ماموریت های سنگین برمیشگتند و با وجود خستگی بسیار دست از نماز شب بر نمی داشتند و مشغول مناجات و عبادت در دل شب میشدند.

در عمل نماز شب از شهدا خاطرات بسیار زیادی هست که در اینجا یکی از آنها را برایتان بازگو خواهیم کرد.

یکی از رزمنده ها میگفت: چن شبی بود ک خیلی علاقه داشتم نماز شب بخوانم ولی حس و حالش را نداشتم و نمیشد که به این توفیق برسم

در همین میان یکی دیگر از رزمنده ها که اتفاقاً بچه بسیار باحالی بود و اهل معرفت پیش من آمد و من هم ماجرای محروم شدن از نماز شب را به او گفتم. با خیال آسوده نگاهی به من انداخت و گفت: تنها راهی که برای رسیدن به این توفیق داری انجام دو کار اساسی است:

یکی اینکه نماز های واجب را اول وقت بخوانی و دوم هم اینکه از خداوند توفیق بخواهی

شهدا اهل جهاد و معرفت بودند

سالهاست همه ما میگوییم که ای کاش هیچ وقت شرمنده شهدا نباشیم. امّا این فقط در زبان است و اصل ماجرا در وجود خود شهدا بود. چون همه شهدا از شهدای دفاع مقدس، مدافعان حرم و شهدای مدافع وطن همه و همه یک خصوصیت اصلی داشتند که در همه آنها موج میزد و آن هم اهل معرفت بودن و روحیه جهادی آنها بود که در همه شهدا موج میزد

در واقع همه رزمنده ها و شهدا از تمام دارایی های خود گذشتند تا ما در آرامش باشیم، تا لحظه ای دشمن نتواند نگاه چپ و تعرض آمیزی به ناموس شیعه و ایرانی داشته باشد. شهدا از زن و فرزند و مادر وپدر و همه اهل و ایال خود گذشتند، از مال دنیا و خانه و کاشانه ای که میتوانست روزی ده ها بچه در آن زندگی کند گذشتند تا ما بتوانیم در امنیت کامل باشم.

سخانی استاد پناهیان را میشنویم که در رابطه با شهدا سخنان عمیقی میزنند:

 

شهدا و قرآن، نور ایمان شهدا با قرآن بود

نمیتوان گفت همه ولی بسیاری از شهدا اهل قرآن و حاملان قرآن کریم بودند. تعداد زیادی از شهدا قاری مجلسی قرآن و حتی مداح اهلبیت بودند. نور قرآن در دل هر کسی که قرآن را از حفظ داشته باشد می نشیند و در تمام مسیر زندگی معرفتی، کاری و شغلی تاثیر بسزایی دارد.

حتی در بسیاری از وصیّت نامه های شهدا هم میتوان توصیه به خواندن قرآن کریم را دید که شهید مهدی رجب بیگی از تهران در متن وصیّت نامه اش نوشت است:

(آن گاه ه غرور وجودت را فرا گرفت و تفاخر، شعورت را و ذلت خویش را عزت یافتی و نخوت خویش را همت، قرآن بخوان…)